ایمان در پرتو قرآن

 پاره‌ای از متن:

ایمان (ج) تنها عبارت از اعلان کلمه‌ی شهادت به زبان نیست، و نه عبارت است از تلاوت چند آیات قرآن کریم که در مقام دعوی ارتباط به اسلام بطور استشهاد خوانده شود و نه عبارت از نصایح و سوعظه‌های است که بتوان از سر منبر بر مردم، توزیع و تقسیم نمود و نه عبارت از معرفت  احکام دین است تا به کسانی‌که از آن اطلاع ندارند تفهیم و تلقین گردد و نه عبارت از شغل و وظیفه‌ی مخصوصی است که عده‌ای از مدرکش امرار معیشت کنند، زیرا که «قالت الاعراب آمنا» (۱) بدوی‌های چادرنشین به پیغمبر (ص) گفتند که ما ایمان آورده‌ایم در حالیکه این قول‌شان جز دعوی زبانی چیزی دیگر نبود به این معنی که در آن زمان هیچ دلیلی وجود نداشت تا از آن فهمیده می‌شد که ایشان در قول خود راست می‌گویند و صادق هستند، و آن‌ها حقیقتاً از ته‌ دل ایمان آورده‌اند...